In het Jubelpark en het museum is het ontzettend druk. Er zijn blijkbaar meer mensen die hetzelfde idee hebben als wij. Worstelend met een opwaaiende paraplu die de kleine Viking bijna meesleurt en in een plas laat vallen, tassen en een buggy, sjouwen we alles de trappen op naar de entree.
De alarmsignalen van onze kleine Viking helpen niet om de mensenmassa spontaan te doen splijten, maar uiteindelijk kunnen we dan toch naar binnen.
Ik zie de tentoonstelling in 'Vikingvlucht'; een efficiëntere, snelle manier bestaat er niet. Goed voor het reactievermogen ook, want als het aan de kleine man had gelegen had hij best even de prachtig gevormde banken en stoelen van Henri uit willen proberen en op de plateautjes willen klimmen om alles beter te kunnen zien.
Maar ik snap het wel, wie wil er nu niet aan zo'n prachtig bureau zitten: schitterende curves, glimmend hout, magnifieke afwerking. Bijna sprookjesachtig. In gedachten zie ik statige heren en voorname dames, die mooi versierd briefpapier uit laatjes halen en met vulpen, inktpotje en scherp geslepen potloden hun zieleroerselen aan hun beste vrienden toevertrouwen.
En die kasten, het zilverwerk, de serviezen, wat een rijkdom, zo stijlvol allemaal. Zelfs een ritje in de door Henri ontworpen derdeklasrijtuigen voor de trein zou alleen al door de prachtige vormgeving een belevenis zijn geweest.
En deze lamp! Tijdloos, elegant, robuust en toch verfijnd. Helaas heb ik niet meer foto's kunnen maken, want het was helaas niet toegestaan (wat ik niet wist, sorry suppoost).
De onstuimige regen en wind heeft als we buiten komen plaatsgemaakt voor een zonnetje en stoere wolken en terwijl de kleine Viking - zichtbaar gelukkig - door het park struint met Manlief en vriendin C. kan ik me even uitleven met het fototoestel. Ik zie overal mooie kleuren, patronen, reliëfs...
Ook met dank aan vriendin C. voor de lekkere maaltijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten