Lezen in een bejaardenbed

Sinds manlief en ik een 'bejaardenbed' hebben aangeschaft, zo'n hoge boxspring met elektrisch verstelbare lattenbodems, kruip ik graag in bed met een boek. Vroeger was moest ik altijd een hoop kussens in mijn rug proppen (waaronder die van manlief, met als resultaat dat hij altijd naar zijn kussen kon fluiten) en kreeg ik onherroepelijk een pijnlijke stuit van de niet-ergonomische houding waardoor ik uiteindelijk altijd half liggend, half steunend en hangend mijn boek probeerde te lezen.

Nu duw ik lichtjes op het knopje van mijn afstandbediening, mijn hoofdeinde komt geruisloos omhoog en ik kan me knus onder mijn dekbed nestelen met mijn boek. Alleen een nachtzuster met thee, koekjes en chocolade ontbreekt nog.

Een tijdje geleden kreeg ik van mijn schoonmoeder een Libelle Bookazine, De bakkersdochter van Sarah McCoy. (Originele uitgave van het boek door Meulenhoff/Boekerij)

Omslagtekst (geleend van Bol.com):

Duitsland, 1945. De ergste oorlogsterreur is aan de jonge Elsie voorbijgegaan. Zij en haar familie worden beschermd door een hooggeplaatste nazi die met haar wil trouwen. Maar als er in de kerstnacht een ontsnapt Joods jongetje op de stoep staat, weet Elsie dat ze alles wat ze lief heeft in gevaar brengt als ze de deur van de bakkerswinkel voor hem opent.

El Paso, Texas, zestig jaar later. Journaliste Reba Adams werkt aan een kerstartikel voor het plaatselijke blad en interviewt Elsie, de oudere eigenaresse van een bakkerij aan de andere kant van de stad.

Elsie geeft haar verhaal maar moeilijk prijs, Reba’s vragen brengen nare herinneringen boven aan een donker verleden: haar leven in Duitsland tijdens de oorlogsjaren. Als de levens van deze twee vrouwen steeds meer met elkaar verweven raken, worden ze gedwongen om de ongemakkelijke waarheid uit het verleden onder ogen te zien en de moed te vinden om te vergeven.

Het verhaal is onderhoudend, pakkend en ontroerend. Ik voelde mee met Elsie en haar familie, gruwde van de houding en acties van de soldaten, kreeg een glimlach op mijn lippen bij de neurotische trekjes van Reba. Tegelijkertijd liep het water me in de mond bij de gedeeltes over brood en gebak (achterin staan de recepten van de broden, koekjes en taarten uit het boek).

Heerlijk leesmateriaal voor in bed dus. Leg wel een zakdoekje onder je kussen voor de traantjes, want die komen gegarandeerd (als je zo'n softie bent als ik in ieder geval). Nachtzuster, brengt u even een kopje thee en een koekje?