woensdag 22 januari 2014

Polsmofjes

Ik kan me nog zo goed een avontuur van De Olijke Tweeling herinneren waar ze een waardevol verloren voorwerp van een oudere dame terugbrengen en vol spanning uitkijken naar de beloning die hun wacht. Groot is hun teleurstelling als ze merken dat de dame hen niet met mooie geschenken of geld overlaadt, maar polsmofjes voor ze heeft gebreid. Polsmofjes, godbetert!

In die tijd wist ik niet eens wat polsmofjes waren, laat staan dat ik het associeerde met truttigheid en oude dames. Later zag ik wel eens afbeeldingen van Oost-Europese meisjes met een soort bonten tasje om hun nek dat hol was en waar ze hun handen in konden stoppen als het koud was. Als dat een polsmofje was, leek het me totaal niet handig en inderdaad truttig en ontiegelijk lelijk. Als dat mijn vindersloon zou zijn...

Maar een tijdje geleden bracht mijn moeder een paar zelfgebreide lange handschoenen zonder vingers met een duimgat mee. Ze deden me een beetje denken aan de polsmofjes van De Olijke Tweeling, ook al zijn het meer handschoenen dan echte polsmofjes. Ze houden mijn polsen in ieder geval lekker warm en zorgen ervoor dat de wind niet in mijn mouwen waait. De kleuren vind ik echt prachtig en de knoopjes zijn net bevroren dauwdruppeltjes op een vroege winterochtend. Hiermee word ik graag gezien!


1 opmerking: